Matthew 14
ស្ដេចហេរ៉ូឌចំអកឲ្យព្រះយេស៊ូ
1គ្រានោះហេរ៉ូឌ ▼▼«ហេរ៉ូឌ» គឺជាស្ដេចហេរ៉ូឌអាន់ទីផាស ដែលមានងារថាស្ដេចត្រាញ់គ្រប់គ្រងលើស្រុកកាលីឡេ (សូមមើលលូកា៣:១)។
ជាស្ដេចត្រាញ់បានឮដំណឹងអំពីព្រះយេស៊ូ 2ស្ដេចមានបន្ទូលទៅពួកបាវបម្រើថា៖ «ម្នាក់នេះជាយ៉ូហាន ▼▼«លោកយ៉ូហាន» គេហៅជាទូទៅថា «យ៉ូហានបាប់ទីស្ទ» គាត់មិនមែនជាយ៉ូហានដែលជាសាវករបស់ព្រះយេស៊ូទេ។ មាននៅក្នុង ១៤:២,៣,៨ ដែរ។
អ្នកធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញហេតុនេះហើយបានជាមានការអស្ចារ្យកើតឡើងតាមរយៈគាត់»។ 3ដ្បិតស្ដេចហេរ៉ូឌបានចាប់ចងលោកយ៉ូហានហើយឃុំគាត់ក្នុងគុកដោយសារតែព្រះនាងហេរ៉ូឌាសជាប្រពន្ធរបស់ភីលីពត្រូវជាប្អូនរបស់ស្ដេច 4ព្រោះលោកយ៉ូហានបានទូលប្រាប់ស្ដេចថា៖ «វាមិនត្រឹមត្រូវទេដែលព្រះអង្គយកព្រះនាងធ្វើជាប្រពន្ធនោះ» 5ស្ដេចចង់សម្លាប់គាត់ណាស់ប៉ុន្ដែខ្លាចបណ្ដាជនព្រោះពួកគេបានចាត់ទុកគាត់ជាអ្នកនាំព្រះបន្ទូល 6ប៉ុន្ដែដល់ថ្ងៃបុណ្យចម្រើនព្រះជន្មរបស់ស្ដេចហេរ៉ូឌកូនស្រីរបស់ព្រះនាងហេរ៉ូឌាសបានរាំនៅកណ្ដាលចំណោមពួកគេហើយស្ដេចហេរ៉ូឌក៏ពេញចិត្ដនឹងនាង 7ដូច្នេះស្ដេចក៏សន្យានឹងនាងដោយស្បថថានឹងប្រទានអ្វីក៏ដោយដែលនាងសុំ 8ដោយសារម្ដាយនាងបញ្ចេះនាងក៏ទូលសុំថា៖ «សូមប្រទានក្បាលយ៉ូហានអ្នកធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកដាក់លើថាសឲ្យខ្ញុំម្ចាស់នៅទីនេះ» 9ស្ដេចព្រួយចិត្ដណាស់ប៉ុន្ដែដោយសារតែពាក្យសម្បថនិងពួកភ្ញៀវស្ដេចក៏បញ្ជាឲ្យធ្វើតាមសំណូមនាង។ 10ស្ដេចក៏ចាត់គេឲ្យទៅកាត់កលោកយ៉ូហាននៅក្នុងគុក 11រួចគេយកក្បាលរបស់គាត់ដាក់លើថាសឲ្យទៅនាងហើយនាងក៏យកទៅឲ្យម្ដាយរបស់នាង។ 12ពួកសិស្សរបស់គាត់បានចូលមកយកសពគាត់ទៅបញ្ចុះហើយក៏មករៀបរាប់ប្រាប់ព្រះយេស៊ូ។ ព្រះយេស៊ូប្រទានអាហារមនុស្សប្រាំពាន់នាក់
13ពេលព្រះយេស៊ូឮពីការនេះព្រះអង្គក៏យាងតាមទូកចេញពីទីនោះទៅកន្លែងដាច់ដោយឡែកតែម្នាក់ឯងតែពេលបណ្ដាជនបានដឹងក៏ចេញពីក្រុងនានាដើរទៅតាមព្រះអង្គ។ 14ពេលចេញពីទូកព្រះអង្គបានឃើញមនុស្សច្រើនកុះករក៏មានចិត្ដអាណិតអាសូរពួកគេយ៉ាងខ្លាំងនិងបានប្រោសអ្នកជំងឺទាំងឡាយក្នុងចំណោមពួកគេឲ្យបានជា។ 15លុះដល់ល្ងាចពួកសិស្សបានចូលមកជិតព្រះអង្គទូលថា៖ «កន្លែងនេះនៅដាច់ពីគេឯម៉ោងក៏ជ្រុលហើយសូមរំសាយបណ្ដាជនឲ្យទៅតាមភូមិដើម្បីឲ្យគេទិញអាហារសម្រាប់ខ្លួនគេ» 16តែព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «មិនចាំបាច់ឲ្យពួកគេទៅទេចូរអ្នករាល់គ្នាឲ្យអាហារគេបរិភោគផង»។ 17ប៉ុន្ដែពួកគេទូលព្រះអង្គថា៖ «នៅទីនេះយើងគ្មានអ្វីទេក្រៅពីនំប៉័ងប្រាំដុំនិងត្រីពីរកន្ទុយ» 18ព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលថា៖ «ចូរយកត្រីនិងនំប៉័ងនោះមកឲ្យខ្ញុំនៅទីនេះ» 19ព្រះអង្គបានបង្គាប់បណ្ដាជនឲ្យអង្គុយលើស្មៅហើយយកនំប៉័ងប្រាំដុំនិងត្រីពីរកន្ទុយនោះមកក៏ងើយមើលទៅស្ថានសួគ៌អរព្រះគុណរួចកាច់ឲ្យទៅពួកសិស្សហើយពួកសិស្សក៏ចែកឲ្យបណ្ដាជន 20ពួកគេបានបរិភោគនិងឆ្អែតស្កប់ស្កល់គ្រប់ៗគ្នារួចគេប្រមូលចំណិតនំប៉័ងនៅសល់បានដប់ពីរកន្ដ្រកពេញៗ 21ហើយអ្នកដែលបានបរិភោគមានបុរសប្រហែលប្រាំពាន់នាក់មិនរាប់ស្ត្រីនិងកូនក្មេងទេ។ព្រះយេស៊ូយាងដើរលើទឹក
22ភ្លាមនោះព្រះអង្គតឿនពួកសិស្សព្រះអង្គឲ្យចុះទូកឆ្លងទៅត្រើយម្ខាងមុនព្រះអង្គខណៈនោះព្រះអង្គក៏រំសាយបណ្ដាជន។ 23ពេលរំសាយបណ្ដាជនរួចហើយព្រះអង្គក៏យាងទៅអធិស្ឋាននៅលើភ្នំតែម្នាក់ឯង។ លុះដល់ពេលព្រលប់ព្រះអង្គក៏នៅទីនោះតែម្នាក់ឯង 24ឯទូកឃ្លាតឆ្ងាយពីគោករាប់រយម៉ែត្រហើយត្រូវរលកបោកបក់ព្រោះបញ្ច្រាស់ខ្យល់។ 25នៅយាម ▼▼«យាម» នៅសម័យរ៉ូម រយៈពេលដប់ពីរម៉ោងនៅពេលយប់ត្រូវបានបែងចែកជាបួនយាម ក្នុងមួយយាមមានរយៈបីម៉ោង។ យាមទីបួនជារយៈពេលបីម៉ោងមុនថ្ងៃរះ។
ទីបួនយប់នោះព្រះអង្គបានយាងដើរលើបឹង ▼▼«បឹង» សំដៅលើ «បឹងកាលីឡេ»។ មាននៅក្នុង ១៤:២៦ ដែរ។
មកឯពួកសិស្ស 26ប៉ុន្ដែពេលពួកសិស្សឃើញព្រះអង្គយាងដើរលើបឹងក៏និយាយទាំងតក់ស្លុតថា៖ «ខ្មោចលង!» ហើយពួកគេក៏ស្រែកឡើងទាំងភ័យខ្លាច 27ប៉ុន្ដែភ្លាមនោះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅពួកគេវិញថា៖ «កុំខ្លាចអីក្លាហានឡើងគឺខ្ញុំទេ!» 28លោកពេត្រុសទូលតបទៅព្រះអង្គថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! បើជាព្រះអង្គមែនសូមបង្គាប់ខ្ញុំឲ្យទៅឯព្រះអង្គនៅលើទឹកផង» 29ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា៖ «មកចុះ» លោកពេត្រុសក៏ចុះពីទូកហើយដើរលើទឹកសំដៅទៅឯព្រះយេស៊ូ 30ប៉ុន្ដែពេលឃើញខ្យល់ខ្លាំងពេកនោះគាត់ក៏ភ័យហើយចាប់ផ្ដើមលិចចុះគាត់ក៏ស្រែកឡើងថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! សូមសង្គ្រោះខ្ញុំផង» 31ព្រះយេស៊ូលូកព្រះ ▼▼«ព្រះហស្ដ» ជារាជសព្ធប្រើសម្រាប់ហៅ «ដៃ»។
ហស្ដចាប់គាត់ភ្លាមរួចព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «មនុស្សមានជំនឿតិចអើយ! ហេតុអ្វីបានជាអ្នកសង្ស័យដូច្នេះ?»។ 32កាលព្រះអង្គនិងលោកពេត្រុសឡើងទូកហើយនោះខ្យល់ក៏ស្ងប់ទៅ 33អ្នកនៅលើទូកបានថ្វាយបង្គំព្រះអង្គទាំងទូលថា៖ «ព្រះអង្គពិតជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់មែន!» ព្រះយេស៊ូប្រោសមនុស្សជាច្រើន
34ពេលឆ្លងដល់ត្រើយម្ខាងពួកគេបានមកដល់តំបន់គេនេសារ៉ែត។ 35ពេលមនុស្សនៅកន្លែងនោះស្គាល់ព្រះអង្គពួកគេក៏ជូនដំណឹងទៅដល់ស្រុកទាំងអស់នៅជុំវិញនោះរួចពួកគេនាំមនុស្សទាំងអស់ដែលមានជំងឺមកឯព្រះអង្គ 36និងអង្វរព្រះអង្គឲ្យអ្នកទាំងនោះពាល់ត្រឹមតែរំយោលអាវរបស់ព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះហើយមនុស្សជាច្រើនដែលបានពាល់ក៏បានជាសះស្បើយ។
Copyright information for
KhmKCB